هفته دوم مهر 1396
هفته اول مهر 1396
هفته سوم خرداد 1396
هفته اول آذر 1395
هفته دوم مهر 1395
هفته اول مهر 1395
هفته اول خرداد 1395
هفته سوم اسفند 1394
هفته اول آذر 1394
هفته سوم مهر 1394
هفته اول خرداد 1394
هفته دوم دی 1393
هفته سوم آذر 1393
هفته اول آذر 1393
هفته چهارم آبان 1393
هفته سوم آبان 1393
هفته دوم آبان 1393
هفته اول آبان 1393
هفته چهارم مهر 1393
هفته سوم مهر 1393
هفته اول مهر 1393
هفته چهارم شهریور 1393
هفته اول شهریور 1393
هفته سوم مرداد 1393
در جنوب کویرمرکزی ایران .
عبدالملک بن مروان ، پنجمین خلیفه اموی ، در سال 65 ه . ق . در دمشق به حکومت رسید ؛ و نه تنها با شیعیان ، بلکه با مسلمانان نیز به بد رفتاری پرداخت چنان که حجٌاج بن یوسف ثقفی ، از شقی ترین حکٌام تاریخ بشریت ، را برجان و مال و ناموس اعراب مسلمان حاکم کرد .
دشمنی عبدالملک ، داماد عثمان بن عفان ، با شیعیان ایران و سایر مناطق که لابد از سردمداران نافرمانی های ممالک اسلامی در آن عصر بوده اند ، بینهایت بوده است ؛ و یکی از اقدامات وی ، که در « تاریخ جدید یزد » آمده است ، می تواند دلیلی بر اهمٌیت جایگاه سیاسی - مذهبی یزد در حدود سالهای 60 و 70 هجری شمسی و گرایش بسیاری از مردم این شهر به جهت مخالف او ، یعنی طرفداران امام علی (ع) ، امام حسن (ع) ، و امام حسین (ع) بوده باشد . اقدام عبدالملک در باره اداره ی ناحیه یزد که در تاریخ ها آمده است و می تواند دلیلی بر آگاه بودن ، بصیر بودن ، مطلع بودن ، آزادیخواه بودن ، شیعه بودن و انقلابی بودن اکثریت مردم یزد در آن زمان بوده باشد این است که ، با نوعی تهدید و ترعیب ضمنی ، معلم لابد بسیار دانشمند و مجرب خود بنام ابو العلاء طوقی را با توجه به پایگاه سیاسی مذهبی بودن شهر یزد با حضور رؤسای ادیانی دیگر و دانش و تجربه ای که بتواند پاسخگوی بزرگان شیعه و زرتشتی و ... باشد به یزد گسیل داشته است و علم یزیدیان در صحرای کربلا را به عنوان سمبل قدرت و شقاوت امویان یزیدی در پاسخ به آزادیخواهی و عدالت طلبی امام حسین و سایر شیعیان فداکار دشت کربلا ، و ترعیب یزدیان آزادیخواه و مخالف حکومت نا مشروع یزیدیان ، به وی هدیه کرده است تا با خود به یزد ببرد .
از آنجا که عبدالملک شخصا" اهل بحث و فحص علمی بوده است و استاد دانشمند و مجرب خود را به یزد فرستاده است می توان یزد آن زمان را یکی از مراکز علمی - مذهبی کشور با توجه به کثرت زرتشتیان مقاوم و باقیمانده در شهر ، و قبائل بنی تمیم و بخصوص بنی تازیان ( طائیان ) که گرایشاتی به تشیع و به خصوص به شخص امام حسین (ع) داشته اند ، و در جریان حماسه کربلا از پشتیبانان اصلی ایشان بوده اند ، بر شمرد ؛ گرچه همیشه گروهی هم هستند که به مصداق « الناس علی دین ملوکهم » به دین و مذهب حاکم خود ، که در اینجا ابو العلاء طوقی بوده است ، می گرویده اند و طبیعتا" این گروه کمتر در مذهب خود راسخ و متعصب و در روز مبارزه به ندرت حاضر به جکیدن در حمایت از چنین حاکمی بوده اند .
مجموعا" می توان به این فرض رسید که در شهر قدیم یزد ، مردمی که در شمال و شمال شرق شهر زندگی می کرده اند ، اندکی مختلط با تمیمی ها گرایش بیشتری به حکومت های به اصطلاح خلفاء اسلامی ، تسنن و حکومت های شهر داشته اند ؛ و یزدی های مقیم غرب ، جنوب غربی ، و جنوب شهر بیشتر به سوی شیعه تمایل می یافته اند .
شهداي فهرج يزد ، السابقونِ شهادت .
مسلمان بودن در ايران يك ارزش است . مسلمان كردن چند نفر ديگر ارزشي والاتر است . شهادت در راه حفظ و صيانت مسلماني ، كه هم مسلمانان را در دين خود حفظ مي كند و هم با چند و چون مثلا" حماسي خود سبب گسترش بيش از پيش اسلام مي شود والاترين ارزش ديني به شمار مي رود .
شهيدان ، حتي در ساير اديان توحيدي ، براي ما محترم اند .
از شهيدان صدر اسلام ، حمزة بن عبدالمطلب ، عموي گرامي پيامبر (ص) است .
شهادت امير مؤمنان امام علي (ع) تاريخ ساز مظلوميتِ مبارزه براي حق و عدالت است .
در آن دوره ي صدر اسلام ، حدود 1350 سال پيش ، مؤمنان ديگري نيز در راه ترويج اسلام به شهادت رسيده اند كه نزد تمام مسلمانان جهان ارج و قربي والا دارند ؛ و حتي قاعدتا" نزد مؤمنان ساير اديان توحيدي نيز محترم اند .
امٌا ايرانيان براي شهيداني كه ناجوانمردانه و به اصطلاح « مظلوم » به قتل رسيده اند ارزش بسيار بيشتري قائل اند .
ايرانيان مظلوم پرست اند ....
.... حتي اگر مظلوم در جهت مقابل اجدادشان جنگيده باشد ...
قتوٌت امام علي (ع) و آزادگي امام حسين (ع) از اين مرام و مروت است .
از اينجاست كه در كتاب هائي تاريخي ، از شهدائي در حدود 1350 سال قبل در فهرج يزد نام ميبرند كه شايد نخستين شهيدان اسلام مدفون در ايران باشند .
تاريخ هائي از يزد از بزرگاني از اسلام نام برده اند كه در آن نخستيت اعصار اسلامي ، غافلگيرانه و طي يك شبيخون ، يا تقريبا" شبيخون ، به شهادت رسيده در فهرج مدفون اند .
« شهداي فهرج » يزد شايد نخستين و قديمي ترين شهدائي از اسلام باشند كه در ايران مدفون بوده مزارشان زيارتگاه عموم مردم مسلمان شده است .
چگونه ايران حسيني شد ؟
داستاني مفصٌل دارد ؛ اگر نوشته شود دائرة المعارفي شامل ده ها جلد خواهد شد ؛ امٌا ماهم مي توانيم به آن اشاره اي داشته باشيم ؛ مثلا" در مورد يزد و آنهم به صورتي اجمالي .
روايتي وجود دارد كه حمله اعراب بنام اسلام امٌا متاسفانه در بسياري از موارد با تعرض و تجاوز به جان و مال و ناموس مردم ! در زمان خليفه اوٌل ، عمر خطٌاب شروع شد ...
روايتي وجود دارد كه يزد در زمان عثمان بن عفٌان فتح شد ...
و شايد روايت سوٌم ناشي از اين دو روايت و به نحوي تسلي بخش مردم ناحيه باشد كه لشكري از مهاجمان در فهرج يزد توسط مردم آن ناحيه غافلگير شد و در لشكر آن بسياري از بزرگان اعراب و از آنجمله عبدالله بن عمر كشته شدند ( حال آنكه در واقع امرعبدالله ابن عمر در همان موطن خود فوت كرد... )
علاوه بر اينكه بسياري از ايرانيان مهاجر به كوفه در زمان خلافت حضرت علي از شيعيان ايشان بوده اند ؛ درزمان خلافت ايشان به حدي سختگيري بر ايرانيان كمتر شده است كه به پشتوانه اين ملاطفت و بخشندگي و ادامه بيش از پيش آن ، قيام هائي پياپي در شهرهاي بزرگ و كوچك ما بر عليه اعراب مهاجم صورت مي گرفته است .
پس چه در كوفه و چه در ايران بسياري ازمردمان ايراني بر عليه عمر و عثمان و طرفدار علي (ع) يا دوستدار آن حضرت بوده اند.
... و البته شيوه حكومتي امويان ، كه از رومي هاي دشمنان قديمي ايران نيز بهره مي جسته اند و خود را عملا" در مخالفت امير مؤمنان علي (ع) ، صراحتا" در گرايش به عثمان و عمر معرفي مي كرده اند بر بغض ايرانيان نسبت به ايشان و حبٌ مردم ايران نسبت به اميرمؤمنان علي (ع) و فرزندانشان افزوده است ؛ به خصوص كه بنابر فلسفه ايراني ، حكومت و بنابر اين خلافت ميبايست ميراثي باشد و به امام علي ، و فرزندان ايشان ، كه از فرزندان پيامبر (ص) نيز بوده اند ، مي رسيده است و نه به ابوبكر ، عمر و عثمان ؛ پس ( مبتني بر همان مايه عطوفت امام علي عليه السلام ) :
علي (ع) ، در امر جانشيني پيامبر اسلام (ص) بر حق بوده است و ابوبكر ، عمر و عثمان بر باطل
آنگاه امام حسن (ع) بر حق بوده اند
سپس امام حسين (ع) بر حق بوده اند و در راه احقاق حق مسلم خود مظلومانه شهيد شده اند
خصلت ديگر ايرانيان با توجه به داستان سياوش و سوگ ( روضه خواني ) وي مظلوم پرستي ايرانيان بوده است كه باز گرايش ايشان را به ائمه اطهار و به خصوص امام خسين (ع ) بيشتر مي كرده است ... و از جمله از همين جاست كه ازهمان اوان اسلام ، حدود سال 130 هجري شمسي ، و دوقرن قبل از حكومت آل بويه و ظاهر ساختن كامل احساسات خود ، پرچم يزيد را در يزد سوزانده اند ( و شايد از بنيانگذاران پرچم سوزي در جهان نيز شده اند .
(لطفا" به پست بعدي نگاه كنيد ) .
زمان احمدبن بويه ؛ معزالدوله ديلمي
1052 سال قبل از اين
اوج قدرت آل بويه در زمان معزالدوله بود در حالي كه در اين زمان خلفاي عباسي در ضعف كامل به سر مي بردند. اخمدبن بويه ، ملقب به معزالدوله و نيز امير الامراء ،در سال 325 خورشيدي / 324 قمري / 945 ميلادي موفق به شكست دادن المستكفي بالله ، خليفه ي عباسي ، شد و علاوه بر ايران عراق را نيز عملا" تحت سلطه خود در آورد .
معزالدوله به نحوي به خونخواهي امامان شيعيان پرداخته بود و به ترويج مذهب شيعه دوازده امامي در ايران و عراق همٌت گماشت
معزالدوله براي دهم محرم سال 352 هـ . ق / 24 بهمن 341 هجري خورشيدي / 13 فوريه 963 ميلادي ، دستور داد كه مردم در روز عاشورا گرد يكديگر برآيند و اظهار حزن كنند. در اين روز :
بازارها بسته شد،
خريد و فروش موقوف گرديد،
قصابان گوسفند ذبح نكردند، هريسه پزها، هريسه ( حليم ) نپختند،
مردم آب ننوشيدند،
در بازارها خيمه برپا كردند و بر آنها پلاس يا كرباس آويختند،
زنان بر سر و روي خود مي زدند و بر حسين ـ عليه السّلام ـ ندبه مي كردند،
در اين روز نوحه گري و ماتم به پا گرديد....
اين مراسم و عزاداري در زمان آل بويه فقط روز عاشورا بوده لااقل تا 60 سال و قاعدتا" تا انقراض اين سلسله هر سال ، تكرار مي شده است. .
در زمان حكمراني معز الدوله ، روز عاشورا :
مردم حتي برخي علماي حنفي مثل خواجه علي غزنوي و امام نجم الدين بلعماني حنفي ، سفيانيان را لعن ميكردند ،
مردان دستار از سر باز كرده نوحه ميخواندند و خاك بر سر ميافشاندند.
در سال 398 كه روز عاشورا مصادف با عيد مهرگان بود، مراسم عيد را به تأخير انداختند ؛ و شايد از همان روز بود كه ملٌيت تحت تاثير مذهب قرار گرفت .
پرچم سوگ سالار شهيدان براي نخستين بار در تاريخ در زمان خليفه بر بام منازل به اهتزاز درآمد *.
----------
* حاكمان فاطمي مصر نيز با آنكه با ال بويه رقيب بودند از روش آنان در عزاداري پيروي كردند.
در زمان المعزلدين الله به سال ۳۶۳ (قمري) در كشور مصر تمام فاطميين و شيعه در روز عاشورا در كنار مقبره ام كلثوم و سيده نفيسه اجتماع نموده و به عزاداري پرداختند و مبلغ بي حساب براي اطعام و عزاداري و شربت مخارج نمودند و به سال ۳۹۶ (قمري) در مصر كليه بازارها را تعطيل عمومي كردند و ابن مأمون در سال ۵۱۵ (قمري) از موقوفات و صدقات كشور مصر روز عاشورا را تعطيل و روز توزيع صدقات قرار داد. و در عهد صدارت افضل بن بدرالدين در مسجد حسيني قاهره بورياها فرش شد و افضل بدين سان در قلب مردم را يافت.